วันศุกร์ที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2550

สไลล์สตาฟมาแย้ว!

วันพุธที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันนี้ไม่เครียดแต่จะบ้าตายแย้วๆ

อาจารย์เกรียงไม่น่ารู้เลยว่าเราสร้างบล็อก รุ่นพี่ขำกันหมดเลย อยากรู้ว่าขำกันทำไม โห!อายสุดๆ อิอิ พรุ่งนี้ไม่อยากไปเรียนเลย แต่มะเปงราย เราหน้าหนา อิอิ ล้อเล่น (แต่จิงก็หนานะ หนานิดๆ) แต่ก็ดีละเวลาจะเปิดบล็อกตัวเองจะได้มะต้องเปิดหลายขั้นตอน ไปและ บายค่ะ

วันอังคารที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันนี้เครียดอะ

วันนี้เครียดมากๆเลยอะ...แต่ไม่บอกนะว่าเครียดเรื่องอะไร คือวันนี้อะทั้งเหนื่อยทั้งเครียดเลยแหละ วันคงต้องนอนเร็วอีกอะ พรุ่งนี้ใส่ชุดยุวอีกแย้วๆ ไปและบายค่ะ

วันอาทิตย์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2550

สงสัยเราจะดำขึ้นนะเนี่ย

เมื่อวานส่องกระจกรู้สึกเหมือนดำขึ้นเลยแฮะ แต่ไม่เป็นอารัยหรอกเพื่อแอโรบิคแล้วเรายอมกำได้ วันนี้ไม่มีอารัยจะอัพเลยแฮะเราแปลกๆ วันนี้ไม่มีอายทำเลยพรุ่งนี้ไปโรงเรียนแย้วๆๆๆๆๆๆ เฮ้อ!เบื่อจังเลย ไปและคร่า บายค่ะ

คิดถึงพี่สตาฟจังเลย

หลังจากไม่ได้เจอรุ่นพี่สตาฟมาตั้งวันนึงคิดถึงมากๆอยากเจอทุกวันเลย ไม่อยากให้กีฬาสีจบไปเยย แต่ก็จบไปแย้ว ฮือๆแงๆ ไปและคร่า บายค่ะ มาเขียนเพราะคิดถึงพี่สตาฟ อิอิ

วันนี้มีสไลล์กีฬาสีของสีม่วงมาฝากคร่า

วันศุกร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันนี้เป็นวันที่มีความสุขที่สุดเยย


วันนี้แข่งเต้นแอโรบิค เต้นผิดเยอะมากๆ ตอนออกมาร้องไห้เลย ที่ร้องไห้เพราะเดี๋ยวก็ไม่เจอรุ่นพี่สตาฟกันแย้วแล้วก็ที่ร้องเพราะเต้นผิดแล้วกลัวจะที่โหล่ก็เพราะเราคนเดียว แล้วตอนประกาศผลก็จับมือเพื่อนแน่นเลยแล้วที่1ก็เป็นของสีแดง ที่2ของสีม่วงดีใจมากๆเลยอะแบบดีใจจนอึ้งอะได้ถ้วยเยอะมากประมาณ7-8ถ้วยอะ ดีใจมากๆ แล้วได้ถ่ายรูปด้วย วันนี้หรีดสวยมากๆเลยค่ะ วันนี้ขอชมสีตัวเองหน่อยละกัน อิอิ ไปและคร่า ทุกคน พรุ่งนี้อาจจะมาอัพใหม่นะค่ะ

วันพฤหัสบดีที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2550

พรุ่งนี้ต้องแข่งแล้วๆๆๆๆ

พรุ่งต้องแข่งแล้วอะค่ะ จะพยายามทำให้ดีที่สุดละกัน แล้วพรุ่งนี้อาจจะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอพี่สตาฟก็ได้ เฮ้อ!คิดแล้วอยากจะร้องไห้ออกมาเลย ก็จะตั้งใจแข่งละกัน ไปและคร่า บายค่า

วันพุธที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2550

จะร้องไห้อีกแล้วเรา...

แงๆ ทำไมจะร้องไห้อีกแล้วนะเรา เดี๋ยวจะไม่ได้เจอพี่สตาฟแล้วอะ คงจะไม่ได้เจอกันแน่ๆเลยอะ คงคิดถึงมากๆเลยวันนี้ก็คงจะต้องขอโทดพี่สตาฟทุกคนนะค่ะที่ทำให้ร้องไห้ วันศุกร์นี้จะพยายามเต้นให้ดีที่สุดค่ะ วันนี้อยากจะร้องไห้ออกไปให้หมดเลยวันนี้เป็นวันที่เสียใจที่สุด แงๆ...คงไม่ได้เจอกันแน่เลย...แงๆ

วันนี้ทั้งเหนื่อย เครียด ร้องไห้

วันนี้เป็นวันแรกที่ร้องไห้ เพราะตั้งแต่ป.6ไม่เคยร้องไห้เลย เพราะเป็นคนร้องยากมาก วันนี้ไม่อยากร้องสุดๆเลยอะ แต่มันก็ร้องออกมาจนได้ วันนี้ซึ้งที่พี่เขาร้องไห้อะสงสารพี่เขามากๆแล้วน้ำตามันก็เริ่มไหลออกมาเรื่อยๆจนมาถึงแก้ม แงๆ ไปและคร่า บายคร่าทุกคน...

วันอังคารที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันนี้ซ้อมอย่างหนุกหนานมากๆ

วันนี้ทั้งซ้อมทั้งช่วยรุ่นพี่ทำมาหากินเลยทำมาหากิน1คาบซ้อมอีก1คาบหนุกหนานมากเลยวันนี้ ทำไปเล่นไป อือ หนุกดีเหมือนกาน เฮ้อวันนี้กินเปลืองสุดๆเลย กินของเหลือเยอะมาก พรุ่งนี้ได้ซ้อมหลายชั่วโมงเหมือนกัน ใกล้จะกีฬาสีแล้วละ ไปละค่ะ บายค่ะทุกคน*-*

วันอาทิตย์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันนี้อารมณ์ค่อยยังชั่ว!

วันนี้อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยไม่รู้เป็นอะไร อยู่ดีๆตื่นขึ้นมาก็อารมณ์ดี ตื่นมาก็คิดถึงรุ่นพี่เลยอะ เลยเดินไปหยิบอัลบั้มรูปขึ้นมาดูเลยหายคิดถึงทันทีแต่ก็ยังคิดถึงอยู่นิดๆ ไปละบายค่ะ

วันนี้เราเป็นอะไรนะ

วันนี้เกิดอะไรขึ้นกับเราเนี่ยเต้นก็เต้นแบบบ้าๆบอๆจะกีฬาสีแล้วก็ยังเต้นแบบบ้าๆบอๆอยู่อีกอะทำไมเราเป็นอย่างนี้ไปได้อะ วันนี้ขอด่าตัวเองสักวันเหอะ อย่าว่ากันนะ วันนี้ทำอะไรก็ลืมหมดเลย ท่าเต้นทำไมถึงลืมได้อะ ทำไมเราถึงโง่ขนาดนี้ๆเครียดหว่า วันนี้ไปซ้อมยังอารมณ์ไม่ดีสักเท่าไหร่หรอกนะ พอดีมันง่วงๆอะ เบื่อตัวเองโว้ยยยยย แงๆๆๆๆๆๆๆ ไปและบาย

วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2550

วันนี้ตื่นสาย อิอิ

วันนี้ตื่นสายหน่อยอดหลับอดนอนมาหลายวันเลย เย้~พรุ่งได้ไปซ้อมแอโรบิคแล้วๆๆๆ ดีใจจังเลย วันนี้ไม่มีอะไรจะทำแล้วอ่าเลยมาอัพบล็อกซะเลย น่าเบื่อดีหนัก!ไปละค่ะบายค่ะ

วันนี้ที่โรงเรียนจัดงานวันวิทยาศาสตร์!

วันนี้โรงเรียนจัดงานวันวิทยาศาสตร์ สนุกมากๆเลยค่ะ ได้แต่ลูกอมกินจนลิ้นแตกเลยเจ็บมากๆเลย วันนี้นอนดึกหน่อยพรุ่งนี้ไม่ได้ไปซ้อมเลยนอนดึกซะเลย แต่พรุ่งนี้ต้องนอนเร็วละ! เฮ้ฮอาทิตย์หน้าก็กีฬาสีละกลัวท่าอย่างเดียวกลัวลืม ตื่นเต้นๆ อิอิ ไปละค่ะบายค่ะ

มาอัพแล้วนะค่ะ

มาอัพแล้วจร้า...หลังจากที่ไม่ได้มาอัพซะนาน เพราะทั้งงาน ทั้งการซ้อม การไปไหนมาไหนอะไรต่ออะไรอะ วันนี้ซ้อมสนุกมากๆเลยอยากได้เพลงที่ซ้อมอะค่ะคือจะเอามาซ้อมที่บ้านอะค่ะ กะจะยืมCDเพลงซ้อมของรุ่นพี่มาก็กลัวเขาจะไม่ให้อะ พรุ่งนี้ก็ว่างอีกแหละ แต่ก็คงกะว่าจะทำการบ้านแล้ววันอาทิตย์ก็ไปซ้อมแอโรบิคที่โรงเรียนวันจันทร์ก็ว่าง ไปละค่ะ บายค่ะ

วันพฤหัสบดีที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2550

อัลบั้มนี้มี5รูปไม่มีรูปเค้าเลยเพราะเล่นคนละเครื่อง

พรุ่งนี้ที่โรงเรียนจัดงานวันแม่ค่ะ...

พรุ่งนี้ที่โรงเรียนจัดงานวันแม่ด้วยค่ะ...เฮ้อ ไม่ได้ไปซ้อมแอโรบิควันเสาร์อ่า (บ้าและเรา พูดเรื่องวันแม่ มาเรื่องแอโรบิคเฉยเลย)คงเศร้าน่าดูเลยอ่าพรุ่งนี้อะอยากรู้อ่าพี่ตาลจะร้องไห้ป่าว แงๆ อิอิ เดี๋ยวอัพสไลล์ต่อดีก่า บายค่ะ จุ๊ฟๆ

วันจันทร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2550

ใกล้จะถึงวันแม่แล้วนะค่ะ...ใครที่รักแม่ควรอ่านค่ะ

พอดีไปอ่านเจอมา ซึ้งมากอ่านจนร้องไห้เลย ทุกคนลองอ่านดูกันนะ อาจจะยาวไปหน่อยอ่า.....................................................................
1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อยๆ เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีก พร้อมทั้งพูดว่า''ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม ่ไม่ค่อยหิว'' นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม

2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ เพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผม แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกิน ในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้าง ๆผม แทะกิน เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมได้กินเนื้อปลาไปแล้ว ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่ แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า ''ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา'' นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม

3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น แม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็ก ๆน้อยจากโรงงานมาทำที่บ้าน บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน ''แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก'' แม่ยิ้มกับผมพูดว่า ''ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หลับ'' ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม

4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้าย แม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจใ ห้ผม มันเป็นวันที่แดดร้อนมาก ๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลายชม. เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่ เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วมตัว.. แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่ม ผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อน แม่พูดขึ้นว่า ''ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ'' นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม

5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเพียงไร คุณลุงที่อยู่ข้าง ๆบ้านท่านเป็นคนดี พยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้า นที่ผุพัง..ฯลฯ เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่ แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า ''แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก'' แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว

6. ในทื่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้า ขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้ง ๆที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่ (ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล) แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคื นให้ผมอีก แม่พูดกับผมว่า ''แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ'' แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6

7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า.. ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่ม ีชื่อเสียงในอเมริกา เมื่อผมเรียนจบก็ได้งานทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง เมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมที่อเมริกา เพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า ''แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน'' ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม

8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ.. ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รักทันที แม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึง น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโทรมลงอย่างมาก แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น ด้วยความลำบาก ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืน จากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัว ผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุด แม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ ''ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว'' นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหก และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผม

แม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง.........

วันนี้เอาแค่นี้ก่อนนะค่ะ

วันนี้เอาแค่นี้ก่อนนะค่ะ ไปนอนก่อนค่ะ ง่วงละ บายค่ะทุกคน

วันนี้รุ่นพี่สอบกันด้วย*-*

วันนี้รุ่นพี่สอบกันเป็นงัยบ้างนะ คิดถึงรุ่นพี่จังเลย เสาร์หน้าก็ต้องไปซ้อมแอโรบิคที่โรงเรียนละ แล้วพุธนี้เห็นว่าโรงเรียนจะปล่อยให้ซ้อม เขาให้ซ้อมในคาบไหนบ้างเอ่ย จำไม่ได้แย้วอ่า ไปละค่ะบายค่ะ*-*

ทำเป็นแย้ว เย้!

วันอาทิตย์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2550

และแล้วก็หยุดอีก4วัน

เฮ้อ~หยุดอีกละเบื่อจังเลยหยุดไม่มีอะไรทำเลยอะแง ไปละค่ะตอนนี้ไม่มีอะจะพูดมาก บายค่ะ


ถึงพี่ม.ปลายทุกคน

ขอให้พี่ม.ปลายทุกคนสอบได้นะค่ะ ขอให้สอบผ่านกันทุกคนนะค่ะ ถึงปุ้ยอาจจะเป็นคนโกดง่ายก็เหอะนะค่ะ แต่อยากให้พี่ม.ปลายทุกคนสอบผ่านนะค่ะขอให้ได้คะแนนเยอะค่ะ โชดดีนะค่ะพี่ๆทุกคน บายค่ะ

วันศุกร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2550

แง~เดี๋ยวพี่ม.ปลายก็สอบแย้วอ่า

เฮ้อเบื่อจังหยุดทีไรไม่มีอะไรทามเยยแต่ถามหยุดชดเชยวันแม่จะได้ไปเที่ยวกะทางโรงเรียนด้วย เพื่อนได้ไปเที่ยวดรีมเวิลด์กันด้วยเสียตั้ง270บาทอะแต่เค้ามะไปผู้ปกครองให้ไปแต่เค้าไม่อยากไปเลยอะ เฮ้อเบื่อจังเลยP'Bootถ้าเขามาแล้วมีอะไรจะบอกทามไมเวลาซ้อมถึงไม่คุยกะปุ้ยบ้างเลยอะ ปุ้ยเหงานะแล้วก็ไม่มีอารมณ์ซ้อมแล้วด้วยตอนนี้อะ ไปละค่ะบายค่ะ


วันพฤหัสบดีที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2550

รักแท้แม่ของเรา


ข้อมูลจาก Forward Mail ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต

แม่ แม่ แม่ คำนี้มีความหมาย มีพระคุณมากมาย . . . หลายสถานแม่เป็นได้ . . . หลายสิ่งหลายประการ เป็นธนาคาร . . . เป็นพระพรหม . . . เป็นร่มไทร
.....................................................
เป็นผู้ให้ . . . กำเนิด . . . เกิดลูกรัก เป็นผู้ให้ . . . ที่พักพิงอาศัย

เป็นผู้ให้ความอบอุ่น . . . ทั้งกายใจ เป็นผู้ให้ . . . อะไร . . . อะไร . . . ตั้งมากมาย
.................................................
ลูกเจ็บไข้ . . . แม่ก็ให้การรักษา ลูกโตมา . . . แม่ก็ส่งเรียนหนังสือ

ลูกต้องการ . . . ตำราแม่หาซื้อ ลูกปรึกษา . . . หารือ . . . แม่ยินดี

..............................................................

วันพุธที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2550

อิอิ~พรุ่งนี้ได้เข้าแถวตามหมู่สีด้วยอ่าดีใจจังๆ

อิอิ~พรุ่งนี้ได้เข้าแถวตามหมู่สีด้วยอ่าดีใจจังๆ
ดีใจมากๆที่ได้เข้าแถวตามหมู่สี แต่ไม่อยากให้กีฬาสีมาถึงเร็วๆเลยพวกเพื่อนๆก็ยังไม่ค่อยมาซ้อมเยอะเท่าไหร่เลย เพื่อนเราไม่ยอมไปซ้อมตั้ง2คนมันบอกว่าจะไปเข้าสแตนเฉยเลยอะกลัวรุ่นพี่เสียความรู้สึกจังเลยอะ ไปละค่ะบายค่ะ


พรุ่งนี้ไม่อยากไปโรงเรียนเลยอะ

พรุ่งนี้ยังไงก็ต้องไปโรงเรียนอยู่แย้วอ่าไม่มีใครให้หยุดหรอก ถ้าไปก็ไม่อยากเข้าแถวอะ อิอิ ล้อเล่น ไปละค่ะบายค่ะ